Progressie

Hoe staan de zaken ervoor?

Ik ben uitermate tevreden met de progressie die ik vooralsnog heb geboekt. Toen ik vanochtend op de weegschaal stond, gaf deze 89,7 kilo aan. Het is voor het eerst sinds tijden, dat ik onder de 90 zit. Ook is duidelijk te zien dat mijn vetpercentage is afgenomen. Gisteren in de sportschool squatte ik ook redelijk gemakkelijk 10x 100 kg, dus dat doel heb ik ook behaald. Ik voorzie geen problemen met het uiteindelijke doel van 140 kg. Ik denk zelfs dat er best wel meer uit te halen is.

Na de eerste 1,5 weken, viel ik niet meer echt af, dus toen ben ik gestopt met het eten van m'n portie droge pasta met cashewnoten (dat laatste eet ik nu nog wel trouwens). Maar die pasta was toch maar goor om te eten. Ook eet ik nu 10, in plaats van 12 broodjes p/dag. Ook de hoeveelheid rijst bij het avondeten heb ik aangepast naar 100 gram. Als laatste eet ik nu 500 gram kwark voor het slapen. Die 250 gram die ik eerst at, voldeed echt niet. In totaal ben ik dus iets meer eiwitten gaan eten en minder koolhydraten, wat mij een stuk beter bevalt. Het is trouwens prima vol te houden dit dieet! Echt onbegrijpelijk waarom sommige mensen zo ingewikkeld doen en moeite hebben met diëten. Heb me vorig weekend (na 2 weken streng) helemaal misselijk gegeten aan zelfgemaakte chocolade-cookies & Kaiserschmarrn. Daarna is het geen probleem om weer 2 a 3 weken streng te zijn. Ik denk dat ik me volgend weekend maar weer 's tegoed doe aan een pakje mergpijpjes ofzo. Nog eventjes en ik zit zo op de fiets:

Wat betreft ná mijn valpartij:
Ik functioneer weer prima, ik zie er alleen nog niet zo mooi uit. Aangezien m'n tandarts met vakantie is, zal ik tot 19 september moeten wachten totdat er een begin gemaakt zal worden met het opbouwen van mijn gebit. Wat ik wel heb gemerkt is dat ik iets voorzichtiger ben geworden met het insturen van bochten, vooral met dit regenachtige weer. Ik moet weer even het vertrouwen terugkrijgen hierin. Het rijden in een peloton, zal hierbij denk ik wel helpen. Morgen heb ik mijn eerste wedstrijd sinds mijn vakantie, in Heemskerk. Een goed moment dus om te zien hoe het staat gesteld met de benen. Donderdag tijdens het rijden van een tijdritje voelden ze goed, dus ik ben benieuwd.

In september zal ik ook een VO2 max test ondergaan, zodat ik goed kan zien hoe het met de conditie staat gesteld. Voorafgaand aan volgend seizoen zal ik een 2e test doen, zodat ik deze twee dus kan vergelijken en kan inzien of de trainingen z'n vruchten hebben afgeworpen. Hierover later meer...

Valpartij @ Dolomieten

Helaas ben ik iets eerder terug van vakantie. Het plan was om aankomende donderdag terug te komen, maar zaterdag ben ik hard onderuit gegaan in een afdaling.

Na de beklimming van de Passo di Furcia, begonnen we al snel met de afdaling. Ik liet de beklimming van de Kronplatz links liggen, toen ik hoorde dat het 5 kilometer onverhard klimmen was. Ik had net 2 nieuwe buitenbandjes om mijn wielen, en wilde die deze marteling besparen. Ik reed in 2e positie naar beneden. Het was al na 3 bochten dat het misging. We reden op een bocht af, waarbij een tegemoetkomende auto ons verhinderde de ideale lijn te volgen. Waarschijnlijk waren we zonder deze tegenligger alsnog wel verongelukt, aangezien meerdere mensen binnen de groep, veel moeite hadden met deze bocht. Mario Kramer is ook over de kop geslagen in deze bocht. Ik zag me voorganger (Just) hard in de remmen knijpen, wat weinig zin had. Het was onmogelijk voor hem om de bocht te houden. Hierdoor reed hij recht op een schuin-liggende rotswand in. Ik reed 4 meter achter hem. Ook ik remde, maar kon nauwelijks vaart minderen. Ik voelde me achterwiel wegslippen, waarna ik me achterrem losliet. Er zat voor mij niks ander op dan ook op de rotswand in te sturen. Hortend en stotend reed ik recht op Just af, die inmiddels stil op de stenen zat. Ik knalde recht tegen hem op, waarna ik over de kop sloeg.

Een paar buitelingen later merkte ik alleen maar dat er veel bloed uit me mond/hoofd kwam. Om een lang verhaal kort te maken: In het

ziekenhuis is me tong op 3 plaatsen gehecht. Met mijn 5 gebroken tanden konden ze niks doen, aangezien het weekend was. Afgezien van wat schaafwonden op mijn gezicht mankeer ik verder niet veel dus al met al valt het wel mee. Ik eet/drink nu via een bidon, aangezien ik niet echt goed kan slikken/kauwen. Vandaag naar de tandarts om me tanden te laten fixen. Moet snel weer goed komen denk ik zo.

Over het fietsen in de bergen: Dat was toch wel erg wennen in het begin zeg! Ik was vastbesloten meerdere 'Hushovdjes' te doen. Bij het begin van iedere berg sprintte ik dus als eerste naar boven, om mijn voorsprong te pakken. Maar aangezien die bergen toch altijd langer waren als ik in eerste instantie dacht, blies ik me in het begin meerdere malen op. Het duurde een paar dagen voordat ik leerde zo'n beklimming beter in te delen. Hoogtepunt van de reis was de beklimming van de Monte Zoncolan. Met 39-28 als kleinste verzet, was het een hele uitdaging, maar al zigzaggend kwam ik toch in 1 uur en 6 minuten aan op de top. Ook merkte ik dat ik steeds sterker werd en de continue belasting op de benen beter aankon.

Vanaf maandag 8 augustus begint mijn schema van 8u p/w fietsen + sportschool. Eind deze week zal ik mijn voedingsschema uploaden, welke ook vanaf maandag in zal gaan (als ik dan tenminste weer goed kan eten).